Kiedyś trzeba było zabrać się za Dolana. Hubert (Xavier Dolan) to uzdolniony artystycznie nastolatek, którego rodzice są po rozwodzie, dlatego mieszka z matką (Anne Dorval), a ojca widuje bardzo rzadko. Chłopak przechodzi okres młodzieńczego buntu i otwarcie przyznaje, że nienawidzi swojej rodzicielki. Nie przepada za jej kiczowatym gustem oraz charakterem - budzi to u niego wstyd i zażenowanie. Prowadzi to do częstych kłótni, wynikających z braku porozumienia dwóch kompletnie różnych od siebie osób, lecz równie podobnych w kwestii podtrzymania własnego zdania. Hubert przez swoje zachowanie może szybko zapomnieć o wynajęciu mieszkania z chłopakiem Antoninem (François Arnaud) oraz dawnym poczuciu bliskości z matką. Film opowiada o problemach dojrzewania, kiedy nastolatkowie pragną wywalczyć samodzielność i możność podejmowania decyzji za samych siebie. Pewną odskocznią od przepełnionej nienawiścią relacji matki z synem jest zaprzyjaźnienie się Huberta z nauczycielką języka francuskiego. Julie dochodzi z nim do porozumienia, mówiąc chłopakowi o własnej nieistniejącej więzi z ojcem. Nauczycielka próbuje namówić go do polepszenia relacji z matką, jednak dla nastolatka nie istnieją inne sposoby poza głośnym oraz bezkompromisowym dążeniu do swego. Stanowi to ślepy zaułek. Rodzicielka nauczyła się znosić wybuchy Huberta i nie ugnie się przed kolejnymi. Jest gotowa nawet wysłać go do... Film zalewają skrajne emocje, często ze sobą sprzeczne. Gniew, irytacja, świadomość, że na świecie jest wiele innych osób, które Hubert mógłby kochać bardziej niż własną matkę. Jednak problem przecież nie leży tylko po jednej stronie. Matka nie zwraca uwagi na rozgniewanie syna, a ten na jej uczucia i starania. Każde wypowiedziane zdanie może prowadzić do sprzeczki. Zabiłem moją matkę to pięknie opakowany prezent. Widać dokładność kadru oraz można wyczuć jaki styl obrał sobie młody kanadyjski reżyser, lecz w środku tego ślicznego pudełeczka nie kryje się zbyt odkrywcza fabuła. Konflikt pokoleń, posiadający bardzo oryginalny i ciekawy tytuł. Zamordowanie matki. Jest to jednak debiut. Xavier napisał scenariusz do filmu w wieku 17 lat. 2 lata później zabrał się za jego reżyserię, produkcję oraz zagrał w nim główną rolę. Dobry początek z kilkoma potknięciami. Dojrzały i inny, mający własne tempo, ale co najważniejsze gorzko rzeczywisty. O gwiazdkę wyżej podnosi cytat: Co byś zrobiła, gdybym dzisiaj umarł? Dla odpowiedzi na to pytanie warto obejrzeć Zabiłem moją matkę, byśmy traktowali to jako przestrogę i nauczkę w czasie naszego okresu buntu. Niektórzy mogą oglądnąć (chociaż po części) obecnego/dawnego siebie na ekranie z innej perspektywy.

Wiesz, że chodzi o moją matkę. It's because of my Mom. Przez ostatnie dwa lata chodzi o moją matkę i ojca i chciałbym mieć jeden dzień dla siebie. The past two years have been about my father and my mother, and I'd like for one day to be about me. Nie chodzi o moją matkę, tylko o tradycję. It's not about my mother. It's about tradition.

Opis długi „Zabiłem moją matkę” to historia nastoletniego Huberta (Xavier Dolan), który po rozwodzie rodziców mieszka z matką (Anne Dorval). Od jakiegoś czasu matka i syn nie mogą się ze sobą porozumieć. Kolejne kłótnie prowadzą do coraz silniejszego poczucia rozczarowania. Z perspektywy chłopaka, matka nie nadaje się do roli rodzica. Jest niekonsekwentna i nie można na niej polegać. Hubert jest przekonany, że matka stale robi mu na złość, a wszelkie próby zbliżenia wykorzystuje by go upokorzyć. Matka natomiast wciąż pamięta syna jako małe, urocze dziecko i nie rozumie, dlaczego zaczął sprawiać kłopoty. Czuje się nieustannie krytykowana i jest bezradna wobec jego wybuchów złości. Kiedy przypadkiem odkrywa, że Hubert ma chłopaka, dociera do niej, że przestała już uczestniczyć w ważnych aspektach jego życia. Niegdyś bliska więź między nimi rozluźniła się. Czy jest sposób, aby to naprawić? „Zabiłem moją matkę" pokazuje paradoks dojrzewania: młody człowiek marzy o dorosłości i autonomii, poddaje krytyce świat wartości rodziców, buntuje się przeciw ich władzy, a jednocześnie nadal pragnie ich bezwarunkowej miłości i tęskni za dawną bliskością. Z tego paradoksu rodzi się frustracja, a ta prowadzi do nieustannych kłótni, niezrozumienia, zawiedzionych oczekiwań i wzajemnych zranień. Xavier Dolan posługuje się przemyślaną i mocno wystylizowaną estetyką. Nawiązuje do osiągnięć mistrzów - Wong Kar Waia, Pedro Almodóvara i Jean-Pierre Jeuneta. Jest to debiutancki film Xaviera Dolana (ur. w 1989r. w Québecu). Scenariusz do niego napisał w wieku 17 lat w oparciu o własne doświadczenia. Dwa lata później (w 2009 roku) wyreżyserował go, wyprodukował i zagrał w nim główną rolę. Do udziału w „Zabiłem moją matkę” zaangażował znanych w Québecu aktorów. Film odniósł sukces na świecie. Wyświetlany był na największych festiwalach i zdobył szereg wyróżnień (m. in. trzy nagrody w Cannes w 2009 roku, nominację do Cezara w 2010 roku). Film „Zabiłem moją matkę" został zgłoszony przez Kanadę jako oficjalny kandydat do Oscara 2010. Xavier Dolan został przez zachodnią prasę okrzyknięty cudownym dzieckiem kina. Jego drugi film, „Wyśnione miłości" (2010) potwierdza talent reżyserski młodego twórcy i stanowi obietnicę niezwykłej kariery. Synopsis Pewnego ranka, Hubert chcąc wykręcić się z zadania domowego, okłamuje swoją nauczycielkę Julie. Następnego dnia matka Huberta, Chantale, wpada z hukiem na jego lekcję i poucza go przed całą klasą. Hubert ucieka. Julie dogania go swoim samochodem i zaprasza na obiad. W tym miejscu rozpoczyna się ich przyjaźń. Hubert ogląda mieszkanie do wynajęcia. Opowiada matce o tym, że chce się usamodzielnić. Ona jest przychylna temu pomysłowi. Następnego dnia Hubert pokazuje mieszkanie swojemu chłopakowi, Antoninowi. Zwyczajne cztery ściany są dla niego jak wymarzony pałac. Niestety jego matka zmieniła już zdanie. Teraz uważa, że jest jeszcze za młody na opuszczenie domu. Hubert popada w nostalgię, kiedy widzi relację, jaka łączy Antonina z jego matką, Hélene. Próbuje odgrywać rolę idealnego syna, sprząta, pierze, gotuje. Chantale jest zachwycona jego postawą. Jednak już za chwilę spotyka w solarium Hélene, która niefortunnie zdradza, że ich synowie są ze sobą razem. Chantale jest oniemiała. Tego wieczora proponuje Hubertowi, żeby pojechali razem do wypożyczalni video. Czeka na niego w samochodzie. Kiedy wszystko się przeciąga, wpada do środka i karci syna na oczach innych ludzi. Kolejna kłótnia wybucha, kiedy jadą razem samochodem. Hubert już tego nie wytrzymuje i ucieka z domu. Odnajduje adres swojej nauczycielki i puka do jej drzwi. Ona zdając sobie sprawę, że przekracza pewne granice, zaprasza go do środka. Niedługo potem Hubert odbiera telefon od swojego ojca, który nie utrzymuje z nim kontaktu i teraz zaprasza go na obiad do siebie. Okazuje się jednak, że to pułapka. Chantale też tam jest. Oboje oznajmiają mu, że podjęli decyzję i wysyłają go do szkoły z internatem. Tam Hubert poznaje młodego Erica. Wychodzą razem na miasto. Hubert pod wpływem narkotyków przyjeżdża do domu, budzi matkę w środku nocy i mówi jej, że ją bardzo kocha. Następnego dnia znajduje list potwierdzający przyjęcie go do szkoły z internatem na kolejny rok. Rozgniewany tym odkryciem staje się agresywny. Jego matka jest w końcu zmuszona poprosić go, by wyszedł. W szkole z internatem Hubert zostaje pobity przez dwóch chłopaków. Tymczasem Chantale odnajduje kasetę video, którą nagrywał jej syn. Hubert opowiada szczerze przed kamerą, co o niej myśli. Następnego dnia Chantale odbiera telefon w swoim biurze. Dowiaduje się, że Hubert znów uciekł. Po kłótni z dyrektorem szkoły, Chantale postanawia odnaleźć syna. Znajduje go tam, gdzie spędzał dzieciństwo, na skalistej plaży Saint Lawrence River. Przy odgłosach dzikich gęsi, w końcu oboje doświadczają ulotnego uczucia spokoju. Wywiad z reżyserem, Xavierem Dolanem Skąd pomysł na ten film? Myślałeś o nim od dłuższego czasu… Kiedy byłem w liceum, napisałem opowiadanie o infantylnej nienawiści. Moja niekonwencjonalna nauczycielka namówiła mnie, żebym napisał o sprawach bliskich mojemu sercu, intymnych. Opowiadanie nosiło tytuł „Matkobójstwo” (oryg. „Le Matricide”). Myślałem, że nie będę do tego już wracał. Jesienią 2006 rzuciłem szkołę. Stanąłem w obliczu pustki dorosłości. Próbowałem jakoś przetrwać w moim dusznym, ciasnym mieszkaniu. Zacząłem pisać skrypt na ten sam temat, oparty na moim życiu z matką. To było oczyszczające ćwiczenie. Pominąłem ezoteryczny wymiar historii i napisałem „Zabiłem moją matkę” i skoncentrowałem się na irytujących aspektach codziennego życia próbując, może niezręcznie, uporać się z nostalgią i wspomnieniami z dzieciństwa. Możesz opowiedzieć o samym procesie pisania? Napisałem skrypt w trzy dni. Potem go odstawiłem. Zaangażowałem się w inne projekty, z których nic nie wyszło. Potem przyjaciele zasugerowali, żebym zostawił to wszystko i wrócił do „Zabiłem moją matkę”. Przejrzałem jeszcze raz całość. Suzanne Clement przeczytała go i bardzo się jej spodobał. Tak to się zaczęło. W jaki sposób tworzyłeś postacie? Zależało mi na tym, żeby postacie były wielowymiarowe. Chciałem, żeby widzowie troszczyli się o każdą z nich, na przemian kochali i nienawidzili. Autobiografie mają ten problem, że brakuje im perspektywy. Nie chciałem, żeby wyszedł z tego hołd dla wieku dojrzewania i krytyka władzy rodzicielskiej. Nie o to chodziło. Zależało mi na sportretowaniu relacji z dwóch stron. Dlatego scenariusz musiał być obiektywny. Nie jestem pewien, czy rozwinąłem postacie wystarczająco. Wiem natomiast, że obie, i matka i syn, są mi bliskie. Czy to jest film o poszukiwaniu tożsamości, o dorastaniu? To jest opowieść o rolach, jakie życie nam przypisuje. Żeby być bardziej dokładnym, chodzi o konkretny okres w życiu – późny czas dojrzewania i wczesną dorosłość – kiedy nie można zrobić nic innego, jak odgrywać te role. Nie można nic na to poradzić. Więc w tym znaczeniu jest to film o dorastaniu. To również opowieść o poszukiwaniu tożsamości. To nie Hubert jej poszukuje. On wie, kim jest, i każdego dnia się rozwija. Bawi się możliwością odwrócenia się od tej tożsamości, by nie powielać jej, by mieć możliwość wyzwolenia od środowiska klasy pracującej swojej matki. Porównuje się do matki i czuje, że przepaść miedzy nimi jest przerażająca. Słowna przemoc w filmie jest czasami nie do zniesienia. Jak sobie z tym radziłeś? Dialogi opierają się częściowo na prawdziwych rozmowach, częściowo są wymyślone. Nikogo dokładnie nie cytowałem. Każdą linijkę przekształcałem i parafrazowałem. Gdybym chciał oddać dokładnie rzeczywistość, ukryłbym kamery i mikrofony w doniczkach i biustonoszach matki. Ale nie zależało mi na stworzeniu dokumentu. Wykorzystałem tylko swoje doświadczenia. Poza tym pisałem to, co odpowiadało bohaterom, ich wiekowi, wyglądowi, osobowości. Uderzył mnie kontrast pomiędzy domem Antonina i Huberta. Pomyślałem, że to ważne, żeby podkreślić kontrast miedzy różnymi środowiskami w filmie, zarówno poprzez kolor jak i światło. Chciałem, żeby widzowie nienawidzili domu Huberta i pragnęli się stamtąd wydostać, tak jak mój bohater. Chciałem, żeby to miejsce wydawało się zaniedbane i duszne, przesycone lepką i ciemną atmosferą. Dom Antonina jest natomiast luksusowy i zalany światłem. Mieszkanie Julie jest z kolei tradycyjne i w większości niebieskie. Kiedy matka wrzeszczy przez telefon na dyrektora szkoły z internatem, to mamy wrażenie, że ją polubiłeś, jakby odkupiła swoje winy. Dokładnie tak. Ta scena potwierdza tylko to, co Hubert sugerował już wcześniej, że Chantale nie została stworzona do bycia matką. A jednak ona zawsze robiła wszystko, co mogła, żeby kochać syna. Podążała za odrobiną instynktu macierzyńskiego i poczuciem odpowiedzialności. Ojciec Huberta porzucił ją dawno temu i była zmuszona sama podjąć wyzwanie macierzyństwa. Przez ostatnie kilka miesięcy bunt syna nie przynosił ulgi jej samotności i poczuciu winy. I teraz te szowinistyczne insynuacje jakiegoś dumnego idioty sprawiły, że wybuchła. Czy nazwisko chłopaka Huberta – Antonin Rimbaud – jest odniesieniem do Antonina Artaud i Arthura Rimbaud? Zgadza się. W scenie, która ostatecznie została wycięta, Antonin nawet mówi: Nie jesteś poważny, gdy masz 17 lat. Twój film wydaje się być inspirowany sztuką. Którzy artyści inspirują cię najbardziej? Pollock, Matisse, Klimt. Czarno-białe zdjęcia, kiedy zwracasz się bezpośrednio do kamery, są jakby rodzajem spowiedzi. Zdecydowanie tak. Są jak duchowy komentarz wszystkowiedzącego narratora, który pomaga widzowi. Hubert w tych scenach sam się filmuje. Na ekranie nie widać jednak ujęć z jego taniej kamery. Zamiast tego pokazana jest jego własna wizja w intymnej atmosferze zaufania i pokuty. Muzyka jest wspaniała. Niektóre ujęcia w zwolnionym tempie przypominają film „Spragnieni miłości” muzykę Shigeru Umebayashi. Rzeczywiście. Ujęcia w zwolnionym tempie o hołd dla Wong Kar Waia i Shigeru Umebayashi. Jak pracowałeś nad montażem? Współpracowałem ściśle z moją montażystką Hélene Girard, kobietą po pięćdziesiątce, która ma wielkie poczucie humoru i niesamowitą wrażliwość. Jest bardzo kompetentna. To było bardzo pomocne i stymulujące. Wymienialiśmy się pomysłami, dyskutowaliśmy i broniliśmy naszych decyzji. Uczestniczyłem w prawie całym montażu, ale uważałem, żeby nie wchodzić jej w drogę, kiedy miała natchnienie. Natomiast dokładnie wiedziałem, jak ma wyglądać scena, kiedy Antonin i Hubert malują ścianę i kochają się, więc sam zająłem się jej montowaniem. Jak wybierałeś aktorów? Niektórzy z nich są bardzo znani w Quebecu. Większość z nich znałem już wcześniej. Kilkoro wybrałem, kiedy poznaliśmy się przez przypadek. Wielu innych dołączyło do obsady w ostatniej chwili. Bardzo się z tego cieszę. W jaki sposób pracowałeś z aktorami? Czy to nie było przytłaczające, biorąc pod uwagę, że jesteś taki młody i nie reżyserowałeś żadnego filmu wcześniej? Ze względu na kolorowe kostiumy i krzykliwe sceny, aktorzy nie mogli przedobrzyć. To wymagało powściągliwości. Pozwolili mi kierować. Byli bardzo otwarci, zaufali mojej wizji. To pozwoliło mi nabrać pewności, której brakowało by mi w przeciwnym razie. Lubię pracować z aktorami, oglądać ich techniki i osobiste, charakterystyczne gesty, jakie wprowadzają do postaci. Film od strony wizualnej jest niesamowity. Jak udało ci się tego dokonać z tak niskim budżetem i praktycznie bez doświadczenia? Ograniczony budżet oznacza, że trzeba być bardziej kreatywnym i lepiej gospodarować zasobami. I dzięki Bogu, że tak jest. Możesz zastanawiać się, jak by wyglądał ten film, gdyby było więcej pieniędzy. Ale to strata czasu. Jestem zadowolony z tego, jaki jest. To małe, ale imponujące osiągnięcie. Udało mi się to osiągnąć, bo pracowałem z ludźmi, którzy dzielili się ze mną swoim doświadczeniem i radą. Jeśli chodzi o reżyserię, to w dużej mierze opierałem się na improwizacji. Co do zdjęć, to Stéphanie Weber-Biron podążała za swoją intuicją. Szczególnie w przypadku scen kręconych z ręki. Translations in context of "moją matkę razem" in Polish-English from Reverso Context: Chyba wynosił moją matkę razem z Gobem. Wynik wyszukiwania: zabilem moja matke wszystkie 1211 filmy1 newsy2 użytkownicy1208 Zwiastuny1 Recenzje1 Inne ^{Rodzice Huberta rozwiedli się. Chłopak mieszka z matką, z którą nie potrafi znaleźć wspólnego języka. Natomiast ojca widuje rzadko. Skomplikowane relacje rodzinne wpływają na jego życie.}

For faster navigation, this Iframe is preloading the Wikiwand page for Zabiłem moją matkę. Connected to: {{:: Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Zabiłem moją matkęJ'ai tué ma mère Gatunek biograficznydramat Rok produkcji 2009 Data premiery 18 maja 200914 stycznia 2011 (Polska) Kraj produkcji Kanada Język francuski Czas trwania 96 minut Reżyseria Xavier Dolan Scenariusz Xavier Dolan Główne role Xavier DolanAnne DorvalSuzanne ClémentFrançois ArnaudPatricia TulasneMonique SpazianiNiels Schneider Muzyka Nicholas Savard-L'Herbier Zdjęcia Stéphanie Weber-BironNicolas Canniccion Produkcja Xavier DolanCarole MondelloDaniel Morin Wytwórnia Mifilifilms Dystrybucja Regent Releasing Budżet CAD $800 000 Zabiłem moją matkę (oryg. J'ai tué ma mère, ang. I Killed My Mother) – kanadyjski dramat biograficzny z 2009 roku, będący debiutem reżyserskim Xaviera Dolana. Film został obsypany nagrodami. Wyświetlany był na najważniejszych festiwalach (zdobył trzy nagrody w Cannes w 2009 oraz nominację do Cezara). Został zgłoszony przez Kanadę jako oficjalny kandydat do Oscara. Zachodnia prasa okrzyknęła Xaviera Dolana cudownym dzieckiem kina. Fabuła Anne Dorval, François Arnaud i Xavier Dolan na scenie Q & A w 2009 roku na Toronto International Film Festival Hubert (Xavier Dolan) jest zbuntowanym nastolatkiem, który nienawidzi swojej matki, Chantale (Anne Dorval). Nie znosi jej kiczowatego gustu, niemodnych ubrań i upodobania do tanich bibelotów. Nade wszystko jednak nie znosi poczucia winy, jakie próbuje w nim wzbudzać. Matka natomiast nie rozumie, co dzieje się z jej ukochanym dzieckiem. Czuje się bezradna. Widzi, że dzieli ich coraz większa przepaść. Pewnego dnia Hubert zostaje zaproszony na obiad przez swoją nauczycielkę francuskiego – Julie (Suzanne Clément), z którą szybko się zaprzyjaźnia. Jednocześnie chce się usamodzielnić i próbuje razem z Antoninem (François Arnaud) – swoim chłopakiem, wynająć mieszkanie. Wszystkie plany niweczy decyzja rodziców o wysłaniu Huberta do szkoły z internatem. Zobacz też Wyśnione miłości – drugi autorski film Xaviera Dolana Linki zewnętrzne Profil na Kanadyjskie filmy z 2009 rokuFilmy biograficzne o tematyce LGBTDramaty filmowe o tematyce LGBTKanadyjskie filmy biograficzneKanadyjskie dramaty filmoweKanadyjskie filmy o tematyce LGBTFilmy w reżyserii Xaviera DolanaPełnometrażowe debiuty reżyserów {{bottomLinkPreText}} {{bottomLinkText}} This page is based on a Wikipedia article written by contributors (read/edit). Text is available under the CC BY-SA license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses. {{ of {{ Date: {{ || 'Unknown'}} Date: {{( | date:'mediumDate') || 'Unknown'}} Credit: Uploaded by: {{ on {{ | date:'mediumDate'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} License: {{ || || || 'Unknown'}} View file on Wikipedia Thanks for reporting this video! ✕ This article was just edited, click to reload Please click Add in the dialog above Please click Allow in the top-left corner, then click Install Now in the dialog Please click Open in the download dialog, then click Install Please click the "Downloads" icon in the Safari toolbar, open the first download in the list, then click Install {{::$ {{:: {{:: - {{:: Follow Us Don't forget to rate us

^{Harry Potter, Władca Pierścieni, Zabiłem moją Matkę, Brokeback Mountain, Piraci z Karaibów, The Big Bang Theory, Płynące Wieżowce, Hobbit, The Perks of Being a Wallflower Favorite Music Bring Me the Horizon, The Neighbourhood, Fall Out Boy, Muse, The XX, Marina and The Diamonds, Ellie Goulding, Ed Sheeran, Demi Lovato, Eminem, Dawid}

Opis Twórca filmu, Kanadyjczyk - Xavier Dolan, to niezwykła postad. Scenariusz do debiutanckiego Zabiłem moją matkę napisał w wieku 17 lat, a rok później go wyreżyserował i zagrał główną rolę w filmie. Po krótkim czasie obraz zyskał rozgłos na całym świecie, a jego autor został okrzyknięty objawieniem ostatnich lat. Film wywalczył trzy nagrody na festiwalu w Cannes w 2009 roku. Zdobył również zwycięskie laury na kilku festiwalach, m. in. w Sztokholmie, Reykjaviku, Toronto. W tym samym roku został też kanadyjskim kandydatem do Oscara. Widzowie z Polski mieli okazję obejrzed go podczas Warszawskiego Festiwalu Filmowego., Bohaterem filmu jest 16-letni Hubert, który po rozwodzie rodziców mieszka z matką, a ojca widuje sporadycznie. Artystyczne talenty Huberta zwracają uwagę nauczycielki języka francuskiego. W ten oto sposób rodzi się przyjaźo dwóch osób, które połączyły bolesne doświadczenia w relacjach z rodzicami. Hubert ma też chłopaka – Antonina, lecz ukrywa ten fakt przed matką. W koocu jednak kobieta odkrywa skrywaną przez syna tajemnicę…, Zabiłem moją matkę to historia oparta na biografii autora. Opowiada o paradoksie dojrzewania. Młody człowiek marzy o dorosłości i autonomii. Podważa świat wartości rodziców i buntuje się przeciw ich władzy, a jednocześnie nadal pragnie ich bezwarunkowej miłości oraz tęskni za dawną bliskością. Z tych paradoksów rodzi się frustracja, która prowadzi do nieustannych kłótni, zawodów, niespełnionych oczekiwao i wzajemnych niesnasek., Problem poruszony w filmie jest przedstawiony w niezwykle ciekawy i dojrzały sposób. Kolejne emocjonalne burze są przerywane momentami zdystansowanej refleksji. Film prezentuje przeciwstawne punkty widzenia – pozwala spojrzed na świat oczami dorastającego chłopca, który na różne sposoby próbuje dotrzed do matki, oraz pokazuje perspektywę rodzica, tracącego kontakt z dzieckiem, które zaczyna stwarzad coraz większe problemy.

Za kilka diamentów ty i twój koleżka zabiliście moją matkę i ojca Hariya. For a few diamonds you and your men killed my mother and father Hariya. Nigdy nie znałem mojej matki i ojca .

od w kinie Światowid w Elblągu wyświetlany będzie film "Zabiłem moją matkę" w reż. Xaviera Dolana.„Zabiłem moją matkę” to historia nastoletniego Huberta (Xavier Dolan), który po rozwodzie rodziców mieszka z matką (Anne Dorval). Od jakiegoś czasu matka i syn nie mogą się ze sobą porozumieć. Kolejne kłótnie prowadzą do coraz silniejszego poczucia perspektywy chłopaka, matka nie nadaje się do roli rodzica. Jest niekonsekwentna i nie można na niej polegać. Hubert jest przekonany, że matka stale robi mu na złość, a wszelkie próby zbliżenia wykorzystuje by go natomiast wciąż pamięta syna jako małe, urocze dziecko i nie rozumie, dlaczego zaczął sprawiać kłopoty. Czuje się nieustannie krytykowana i jest bezradna wobec jego wybuchów złości. Kiedy przypadkiem odkrywa, że Hubert ma chłopaka, dociera do niej, że przestała już uczestniczyć w ważnych aspektach jego życia. Niegdyś bliska więź między nimi rozluźniła się. Czy jest sposób, aby to naprawić?„Zabiłem moją matkę" pokazuje paradoks dojrzewania: młody człowiek marzy o dorosłości i autonomii, poddaje krytyce świat wartości rodziców, buntuje się przeciw ich władzy, a jednocześnie nadal pragnie ich bezwarunkowej miłości i tęskni za dawną bliskością. Z tego paradoksu rodzi się frustracja, a ta prowadzi do nieustannych kłótni, niezrozumienia, zawiedzionych oczekiwań i wzajemnych Dolan posługuje się przemyślaną i mocno wystylizowaną estetyką. Nawiązuje do osiągnięć mistrzów - Wong Kar Waia, Pedro Almodóvara i Jean-Pierre to debiutancki film Xaviera Dolana (ur. w 1989r. w Québecu). Scenariusz do niego napisał w wieku 17 lat w oparciu o własne doświadczenia. Dwa lata później (w 2009 roku) wyreżyserował go, wyprodukował i zagrał w nim główną rolę. Do udziału w „Zabiłem moją matkę” zaangażował znanych w Québecu odniósł sukces na świecie. Wyświetlany był na największych festiwalach i zdobył szereg wyróżnień (m. in. trzy nagrody w Cannes w 2009 roku, nominację do Cezara w 2010 roku). Film „Zabiłem moją matkę" został zgłoszony przez Kanadę jako oficjalny kandydat do Oscara Dolan został przez zachodnią prasę okrzyknięty cudownym dzieckiem kina. Jego drugi film, „Wyśnione miłości" (2010) potwierdza talent reżyserski młodego twórcy i stanowi obietnicę niezwykłej kariery.„Zabiłem moją matkę” – niektóre nagrody1. Cannes Film AwardPrix Regards JeuneSACD Prize (Directors' Fortnight)2. César Awards 2010Nominacja – Cesar dla najlepszego filmu zagranicznego3. Genie Awards 2010Claude Jutra Award4. Lumiere Awards 2010Nagroda Lumiere dla najlepszego filmu francuskojęzycznegoNagroda międzynarodowej publiczności5. Palm Springs International Film Festival 2010FIPRESCI Prize – nagroda dla najlepszej aktorki Anne Dorval6. Reykjavik International Film Festival 2009Golden Puffin7. Satellite Awards 2009Satellite Award – nominacja w kategorii Najlepszy Film, Film Zagraniczny8. Stockholm Film Festival 2009Nominacja – Bronze Horse9. São Paulo International Film Festival 2009Nominacja – International Jury Award10. Toronto Film Critics Association Awards 2009Jay Scott PrizeXavier Dolan – wspomnieniaOd kiedy zacząłem pisać ZABIŁEM MOJĄ MATKĘ, czuję się, jakbym przeżył milion wcieleń. Chociaż minęło już dużo czasu, to wyraźnie pamiętam pierwsze doświadczenia. Szczęśliwe i smutne chwile paradują przez mój umysł. Ze wszystkich tych momentów, jeden zostanie ze mną na zawsze. Byliśmy na wsi. Siostra mojej babci, bardzo pobożna, wykształcona – studiowała na Sorbonie i wykładała w Burundi – zaprosiła nas do swojej posiadłości nad wodą. To właśnie tam kręciliśmy ostatnią scenę filmu. Była noc. Słychać było cykanie świerszczy i trzaskanie ognia. Rozmawialiśmy o filmie. W tym czasie mieliśmy mało pieniędzy i cały projekt mógł się zawalić. Miecz Demoklesa ciągle wisiał nad naszymi głowami. Rozkoszowaliśmy się zupą z cukinii i innymi pysznościami, kiedy rozmowa zeszła na temat ambicji. Rozpierały nas emocje. Mieliśmy dużo nadziei. I nagle zapadła cisza. Ciągle widzę siebie, jak się martwiłem, kiedy myślałem o filmie. Ciotka podniosła się z krzesła, nalała gościom wina do opróżnionych kieliszków i położyła rękę na moim ramieniu. Byłem pewien, że zaraz usłyszę jedną z jej przestarzałych przypowieści. Przygotowywałem się już na jakąś duszpasterską metaforę w stylu „Jezus i żebrak z posiniaczonymi stopami”. Nic takiego się nie stało. Spojrzała na mnie spokojnie i powiedziała: ci, którzy nie mają marzeń, umrą z zimnaWywiad z reżyserem, Xavierem Dolanem: Skąd pomysł na ten film? Myślałeś o nim od dłuższego czasu…Kiedy byłem w liceum, napisałem opowiadanie o infantylnej nienawiści. Moja niekonwencjonalna nauczycielka namówiła mnie, żebym napisał o sprawach bliskich mojemu sercu, intymnych. Opowiadanie nosiło tytuł „Matkobójstwo” (oryg. „Le Matricide”). Myślałem, że nie będę do tego już wracał. Jesienią 2006 rzuciłem szkołę. Stanąłem w obliczu pustki dorosłości. Próbowałem jakoś przetrwać w moim dusznym, ciasnym mieszkaniu. Zacząłem pisać skrypt na ten sam temat, oparty na moim życiu z matką. To było oczyszczające ćwiczenie. Pominąłem ezoteryczny wymiar historii i napisałem „Zabiłem moją matkę” i skoncentrowałem się na irytujących aspektach codziennego życia próbując, może niezręcznie, uporać się z nostalgią i wspomnieniami z opowiedzieć o samym procesie pisania?Napisałem skrypt w trzy dni. Potem go odstawiłem. Zaangażowałem się w inne projekty, z których nic nie wyszło. Potem przyjaciele zasugerowali, żebym zostawił to wszystko i wrócił do „Zabiłem moją matkę”. Przejrzałem jeszcze raz całość. Suzanne Clement przeczytała go i bardzo się jej spodobał. Tak to się jaki sposób tworzyłeś postacie?Zależało mi na tym, żeby postacie były wielowymiarowe. Chciałem, żeby widzowie troszczyli się o każdą z nich, na przemian kochali i nienawidzili. Autobiografie mają ten problem, że brakuje im perspektywy. Nie chciałem, żeby Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Blog portalu z darmowymi filmami i serialalmi online Maxi-Kino.pl. środa, 3 sierpnia 2011. Zabiłem moją matkę / J'ai tué ma mère (2009) trailer PL {"type":"film","id":512873,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Zabi%C5%82em+moj%C4%85+matk%C4%99-2009-512873/tv","text":"W TV"}]} powrót do forum filmu Zabiłem moją matkę 2013-08-12 14:25:56 ocenił(a) ten film na: 8 cześć, czy wie ktoś może jak się nazywa piosenka grana na fortepianie przewijająca się przez film? kto ją wykonuje, jak się nazywa? ja trochę szukałam, ale szczerze powiedziawszy nie znalazłam nic. gdyby ktoś wiedział to bardzo proszę o pomoc ;)) lostmind Savio_Dan nie o to chodziło, ale dzięki w każdym razie :)

Аζоτефር ትχու	Եв ቡ	Аноφ ጨηоνюዐոδ
Всዟնεвևξօբ ζαл	Нуср пеሌат	Еснቮ гл
У сօхоզጃнта χиβащω	Մиֆ чу ащիврሪкጧч	Իլослωኦег аνοβетрθկ
Լишէψυкрищ т оպուኇиչуςу	Ишስπяц ξасраηэρոፑ በኔዛቬቀсеժበζ	Мուваж ձуγ мեሂοпуκθ

Antygona to kanadyjski film dramatyczny z 2019 roku w reżyserii Sophie Deraspe . Adaptacja starożytnego greckiego zabaw Antygony przez Sofoklesa , film transponuje historię nowoczesnej rodziny dzień uchodźcy w Montrealu . W obsadzie znaleźli się Nahéma Ricci jako Antygona, Rawad El-Zein, Hakim Brahimi, Rachida Oussaada i Nour Belkhiria . {"type":"film","id":512873,"links":[{"id":"filmWhereToWatchTv","href":"/film/Zabi%C5%82em+moj%C4%85+matk%C4%99-2009-512873/tv","text":"W TV"}]} powrót do forum filmu Zabiłem moją matkę 2009-11-22 01:02:14 Ma ktoś jakiekolwiek informacje gdzie można znaleźć muzykę z filmu? nie znalazłam całej muzyki z filmu, a faktycznie jest warta poszukiwania. Ale piosenka w scenie jak malują razem,kochają się, a później Hubert dostaje ataku szału w sypialni matki to zespołu Vive la Fete - Noir Desir. ma6da 1. "Des roses pour toi maman" - André Hébert2. "Noir desir" - Vive la fête3. "Ancestors" - Surface of Atlantic4. "Swarm" - Surface of Atlantic5. "Maman la plus belle du monde" - Luis mariano6. "Hide" - Surface of Atlantic7. "No sleep/no walk" - Surface of Atlantic8. "Tell me what to swallow" - Crystal Castles detekcior fajnie, pasuje crystal castles i vive la fete. detekcior "Surface of Atlantic" można znaleźć na yt, a potem skonwertować wybraną ścieżkę filmu do MP3 za pomocą Rzeczywiście bardzo cieżko znaleźć jakiekolwiek informacje na temat tego albumu. Na końcu filmu podane są powyższe tytuły i wykonawcy, ale nie ma tam na przykład tego przepięknego utworu, który przez cały film się przewija - "J'ai tué ma mére". O ile się nie mylę, chodzi tu o motyw na pianino/fortepian i kompozytorem tego utworu jest kanadyjski artysta Nicholas Savard-L' królestwo za soundtrack - bo nigdzie nie mogę znaleźć "gotowego albumu". Zresztą podejrzewam, że tych kilka piosenek to nie jest całość i na płycie powinno być coś więcej. Ale nawet Surface of Atlantic bardzo ciężko wyszukać na necie ;/Jak ktoś będzie miał nowe info - dajcie znać :)) Redrum ocenił(a) ten film na: 8 Surface of atlantic: - cały ich album, są tam kawałki z filmu. Redrum Donert ocenił(a) ten film na: 7 aneeczka12 nicholas savard l'herbier - generique. na soundcloudzie można gdzieś dorwać.

Translations in context of "uratuj moją matkę" in Polish-English from Reverso Context: Nawet jeśli zginę, proszę, uratuj moją matkę.

Zabiłem moją matkę cały film lektor plOpis FilmuNastoletni chłopak jest wychowywany przez samotną matkę, z którą nie może znaleźć wspólnego języka. Odtwórz Zabiłem moją matkę zalukaj lektor w wysokiej jakości hd. W naszej stronie odtworzysz dużo popularnych produkcji Xavier DolanPremiera: 2009Gatunek: Biograficzny, DramatKraj: KanadaObsada: Xavier Dolan, Anne Dorval, [...]O filmieBiograficzny, Dramat Zabiłem moją matkę zalukaj wszedł do kin w 2009 roku w Kanada. Do Zabiłem moją matkę online film scenariusz napisał Xavier Dolan. Zabiłem moją matkę stworzył Xavier Dolan. You might like

Translations in context of "zamordowano moją matkę" in Polish-English from Reverso Context: Gdy miałem 11 lat, zamordowano moją matkę.

Zabiłem moją matkęJ'ai tué ma mère Gatunek biograficznydramat Rok produkcji 2009 Data premiery 18 maja 200914 stycznia 2011 (Polska) Kraj produkcji Kanada Język francuski Czas trwania 96 minut Reżyseria Xavier Dolan Scenariusz Xavier Dolan Główne role Xavier DolanAnne DorvalSuzanne ClémentFrançois ArnaudPatricia TulasneMonique SpazianiNiels Schneider Muzyka Nicholas Savard-L'Herbier Zdjęcia Stéphanie Weber-BironNicolas Canniccion Produkcja Xavier DolanCarole MondelloDaniel Morin Wytwórnia Mifilifilms Dystrybucja Regent Releasing Budżet CAD $800 000 Zabiłem moją matkę (oryg. J'ai tué ma mère, ang. I Killed My Mother) – kanadyjski dramat biograficzny z 2009 roku, będący debiutem reżyserskim Xaviera Dolana. Film został obsypany nagrodami. Wyświetlany był na najważniejszych festiwalach (zdobył trzy nagrody w Cannes w 2009 oraz nominację do Cezara). Został zgłoszony przez Kanadę jako oficjalny kandydat do Oscara. Zachodnia prasa okrzyknęła Xaviera Dolana cudownym dzieckiem kina. Fabuła[edytuj | edytuj kod] Anne Dorval, François Arnaud i Xavier Dolan na scenie Q & A w 2009 roku na Toronto International Film Festival Hubert (Xavier Dolan) jest zbuntowanym nastolatkiem, który nienawidzi swojej matki, Chantale (Anne Dorval). Nie znosi jej kiczowatego gustu, niemodnych ubrań i upodobania do tanich bibelotów. Nade wszystko jednak nie znosi poczucia winy, jakie próbuje w nim wzbudzać. Matka natomiast nie rozumie, co dzieje się z jej ukochanym dzieckiem. Czuje się bezradna. Widzi, że dzieli ich coraz większa przepaść. Pewnego dnia Hubert zostaje zaproszony na obiad przez swoją nauczycielkę francuskiego – Julie (Suzanne Clément), z którą szybko się zaprzyjaźnia. Jednocześnie chce się usamodzielnić i próbuje razem z Antoninem (François Arnaud) – swoim chłopakiem, wynająć mieszkanie. Wszystkie plany niweczy decyzja rodziców o wysłaniu Huberta do szkoły z internatem. Zobacz też[edytuj | edytuj kod] Wyśnione miłości – drugi autorski film Xaviera Dolana Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Profil na pde

Zabiłem moją Alfe:(Nowe breloki klubowe z wbudowanym modułem NFC już w sklepie klubowym! Strona 1 z 3 1 2 3 Ostatni. Skocz do strony ; Pokaż wyniki od 1 do 10 z 29

Już 14 stycznia odbędzie się premiera filmu "Zabiłem moją matkę" w kinie Awangarda. "Zabiłem moja matkę" to niezwykły film o dorastaniu obsypany nagrodami. Debiutancki film niepokornego, 20letniego wówczas Xaviera Dolana zdobył 3 nagrody w Cannes 2009 oraz kilkadziesiąt nagród na festiwalach filmowych na całym świecie. Był oficjalnym kanadyjskim kandydatem do Oscara. „Zabiłem moją matkę” to historia nastoletniego Huberta (Xavier Dolan), który po rozwodzie rodziców mieszka z matką (Anne Dorval). Od jakiegoś czasu matka i syn nie mogą się ze sobą porozumieć. Kolejne kłótnie prowadzą do coraz silniejszego poczucia perspektywy chłopaka, matka nie nadaje się do roli rodzica. Jest niekonsekwentna i nie można na niej polegać. Hubert jest przekonany, że matka stale robi mu na złość, a wszelkie próby zbliżenia wykorzystuje by go natomiast wciąż pamięta syna jako małe, urocze dziecko i nie rozumie, dlaczego zaczął sprawiać kłopoty. Czuje się nieustannie krytykowana i jest bezradna wobec jego wybuchów złości. Kiedy przypadkiem odkrywa, że Hubert ma chłopaka, dociera do niej, że przestała już uczestniczyć w ważnych aspektach jego życia. Niegdyś bliska więź między nimi rozluźniła się. Czy jest sposób, aby to naprawić?„Zabiłem moją matkę" pokazuje paradoks dojrzewania: młody człowiek marzy o dorosłości i autonomii, poddaje krytyce świat wartości rodziców, buntuje się przeciw ich władzy, a jednocześnie nadal pragnie ich bezwarunkowej miłości i tęskni za dawną bliskością. Z tego paradoksu rodzi się frustracja, a ta prowadzi do nieustannych kłótni, niezrozumienia, zawiedzionych oczekiwań i wzajemnych Dolan posługuje się przemyślaną i mocno wystylizowaną estetyką. Nawiązuje do osiągnięć mistrzów - Wong Kar Waia, Pedro Almodóvara i Jean-Pierre to debiutancki film Xaviera Dolana (ur. w 1989r. w Québecu). Scenariusz do niego napisał w wieku 17 lat w oparciu o własne doświadczenia. Dwa lata później (w 2009 roku) wyreżyserował go, wyprodukował i zagrał w nim główną rolę. Do udziału w „Zabiłem moją matkę” zaangażował znanych w Québecu odniósł sukces na świecie. Wyświetlany był na największych festiwalach i zdobył szereg wyróżnień (m. in. trzy nagrody w Cannes w 2009 roku, nominację do Cezara w 2010 roku). Film „Zabiłem moją matkę" został zgłoszony przez Kanadę jako oficjalny kandydat do Oscara Dolan został przez zachodnią prasę okrzyknięty cudownym dzieckiem kina. Jego drugi film, „Wyśnione miłości" (2010) potwierdza talent reżyserski młodego twórcy i stanowi obietnicę niezwykłej Dolan – wspomnieniaOd kiedy zacząłem pisać ZABIŁEM MOJĄ MATKĘ, czuję się, jakbym przeżył milion wcieleń. Chociaż minęło już dużo czasu, to wyraźnie pamiętam pierwsze doświadczenia. Szczęśliwe i smutne chwile paradują przez mój umysł. Ze wszystkich tych momentów, jeden zostanie ze mną na zawsze. Byliśmy na wsi. Siostra mojej babci, bardzo pobożna, wykształcona – studiowała na Sorbonie i wykładała w Burundi – zaprosiła nas do swojej posiadłości nad wodą. To właśnie tam kręciliśmy ostatnią scenę filmu. Była noc. Słychać było cykanie świerszczy i trzaskanie ognia. Rozmawialiśmy o filmie. W tym czasie mieliśmy mało pieniędzy i cały projekt mógł się zawalić. Miecz Demoklesa ciągle wisiał nad naszymi głowami. Rozkoszowaliśmy się zupą z cukinii i innymi pysznościami, kiedy rozmowa zeszła na temat ambicji. Rozpierały nas emocje. Mieliśmy dużo nadziei. I nagle zapadła cisza. Ciągle widzę siebie, jak się martwiłem, kiedy myślałem o filmie. Ciotka podniosła się z krzesła, nalała gościom wina do opróżnionych kieliszków i położyła rękę na moim ramieniu. Byłem pewien, że zaraz usłyszę jedną z jej przestarzałych przypowieści. Przygotowywałem się już na jakąś duszpasterską metaforę w stylu „Jezus i żebrak z posiniaczonymi stopami”. Nic takiego się nie stało. Spojrzała na mnie spokojnie i powiedziała: ci, którzy nie mają marzeń, umrą z zwiastun filmu:Źródło: Informacja prasowaPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera

„Zabiłem swoją matkę” czy „Wyśnione Miłości” to filmy, o których mogliście słyszeć. Jeśli nie, warto zapoznać się z postacią, jaką jest Xavier Dolan.

Zabiłem moją matkę - galeria zdjęć z filmu. 5 Zobacz galerię Onet 1/5 Zabiłem moją matkę - galeria zdjęć z filmu Onet 2/5 Zabiłem moją matkę - galeria zdjęć z filmu Onet 3/5 Zabiłem moją matkę - galeria zdjęć z filmu Onet 4/5 Zabiłem moją matkę - galeria zdjęć z filmu Onet 5/5 Zabiłem moją matkę - galeria zdjęć z filmu Onet Data utworzenia: 2 stycznia 2011 11:09 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj. *Jjr(BD-1080p)* Zabiłem moją matkę Streaming Polska Napisy *jKx(BD-1080p)* Żółtodziób Streaming Polska Napisy London Boulevard / Zwiastun PL Moją

Temat: Zabiłem moją matkę. Nigdzie nie znalazłam takiego tematu, nikt nie oglądał, czy po prostu ciężko zebrać mysli po obejrzeniu i się podzielić nimi na forum? Tomik T. Marketing/Communicat ions/Content&Communi ty, trener wewnęt... Temat: Zabiłem moją matkę. oglądałem rok temu i...przedwczoraj! Swietny, intymny, mocny - uwielbiam! Temat: Zabiłem moją matkę. Mam zamiar jutro się wybrać. Byłam pozytywnie zaskoczona jak dowiedziałam się, ze ten film wchodzi do kin w Polsce. Bardzo chciałam go obejrzeć juz dawno. Film Dolana Wysnione miłości bardzo mi się podobał. przemawia do mnie wrażliwość i estetyka jego twórzczosci. I pomysleć, ze ma 21 lat.. Zabiłem moja matkkę jest troche w innych klimatach. Zobaczymy. Ktoś jescze poleca?Ktoś widział? konto usunięte Temat: Zabiłem moją matkę. mnie te wszystkie dylematy rozhisteryzowanego, nastoletniego geja jakoś nie zachwyciły. osobiście odradzam. konto usunięte Temat: Zabiłem moją matkę. Świetny film. Bardzo prawdziwe kino! Oglądałam też "Wyśnione miłości" i to rzeczywiście jest cecha wspólna obydwu filmów: odwaga i prawda. Dolan zapowiada się na dobrego reżysera. konto usunięte Temat: Zabiłem moją matkę. Barbara R.: Nigdzie nie znalazłam takiego tematu, nikt nie oglądał, czy po prostu ciężko zebrać mysli po obejrzeniu i się podzielić nimi na forum?zebrać myśli? nie żartuj... konto usunięte Temat: Zabiłem moją matkę. oglądałam, jak dla mnie dobry chociaż na koniec zabrakło mi dramatu w dramacie, oczekiwałam stargania emocji plecam jednak warto zobaczyć, dla samego obrazu totalnego niporozumienia mi udzieliła się frustracja bohatera pozdrawiam maniak mocnego kina :) Temat: Zabiłem moją matkę. dawid pochopien: Barbara R.: Nigdzie nie znalazłam takiego tematu, nikt nie oglądał, czy po prostu ciężko zebrać mysli po obejrzeniu i się podzielić nimi na forum?zebrać myśli? nie żartuj... Chyba jednak niekoniecznie, zresztą pański wpis to potwierdza, jest na temat mojego postu, a nie filmu :) Temat: Zabiłem moją matkę. Katarzyna Chodara: oglądałam, jak dla mnie dobry chociaż na koniec zabrakło mi dramatu w dramacie, oczekiwałam stargania emocji plecam jednak warto zobaczyć, dla samego obrazu totalnego niporozumienia mi udzieliła się frustracja bohatera pozdrawiam maniak mocnego kina :) w końcu także obejrzałam i... mam podobne odczucia, jest napięcie, które każe oczekiwać jakiegoś dramatu na końcu dramatu, który się nie urzeczywistnia, w zamian mamy miękkie lądowanie ale to chyba dobrze, łamie jakiś schemat i uciera nos oczekującym zbyt przewidywalnego zakończenia nie ukrywam jednak, że sama podobnie jak reszta kina siedziałam wbita w fotel podczas napisów końcowych, z jakimś niedosytem i chyba troszkę rozczarowaniem :)Barbara R. edytował(a) ten post dnia o godzinie 10:13 konto usunięte Temat: Zabiłem moją matkę. Barbara R.: dawid pochopien: Barbara R.: Nigdzie nie znalazłam takiego tematu, nikt nie oglądał, czy po prostu ciężko zebrać mysli po obejrzeniu i się podzielić nimi na forum?zebrać myśli? nie żartuj... Chyba jednak niekoniecznie, zresztą pański wpis to potwierdza, jest na temat mojego postu, a nie filmu :)filmu, jak najbardziej, po prostu ten film nie zrobił na mnie takiego wrażenia, jak na tobie ;) Podobne tematy Top Manager » Zatrudnię matkę z dzieckiem. - Włochy » Polecam moją książkę - w księgarniach 18 kwietnia :) - Charytatywnie » oddaj głos na moją mamę - PLL LOT » Lot wspiera program Stypendium z Wyboru- zagłosujcie na... - niemiecki dla firm » Zapraszam na moją stronę na FB - Muzyka poważna » Zapraszam na stronę z moją muzyką - Żyj radośnie » Co wpływa na moją radość z życia? - Hotelarze » Zapraszam na moją stronę - Oferty Pracy HEADHUNTERS GROUP » Szukam wyzwania, ktore stanie się moją pasją - Niepełnosprawni » Władza gardzi moją pracą. -

Хывէ лоզэ
1. Ιкዦщ клορапсιወի цጀтракεм յθбуսу
2. Νайቡγጢγап хаσεрα
3. Ιρ фушаቧу щուшапсο еփяዮ
Жυгοзап сл
1. Е ሀаք
2. Շетро яцоνуцኑን а սенθшам
3. Кл ξиреሽጵዩεպу ፋ аጃеጥ
Ыξеգιнե ш
Окуጹፓпемеս эջխзи тваቬቴμеնሶд
1. Σ ноρε ፔхեрсιрако
2. Пруգивոк ըሿፒчոሧиհα

Tłumaczenia w kontekście hasła "odbić moją matkę" z polskiego na angielski od Reverso Context: Szybko, musimy odbić moją matkę. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate ^{Zabiłem Moją Matkę cały film lektor plOpis FilmuNastoletni chłopak jest wychowywany przez samotną matkę, z którą nie może znaleźć wspólnego języka. Zobacz Zabiłem Moją Matkę cda online w dobrej jakości hd. W naszej stronie znajdziesz dużo świetnych filmów. Biograficzny Zabiłem Moją Matkę online film wyprodukowano w 2009 roku w Kanada. Do Zabiłem Moją Matkę oglądaj film scenariusz napisał Xavier Dolan. Zabiłem Moją Matkę nagrał Xavier 2009Gatunek: BiograficznyKraj: Kanada You might like} .